زیست پلیمرآلژینات بعنوان بستر سه بعدی جهت کشت و تمایز سلولهای بنیادین مزانشیمی بافت چربی انسان به سلولهای کندروسیت غضروف

هدف از مطالعه حاضر بررسی توانایی زیست پلیمر آلژینات به عنوان بستری برای تمایز سلول های مزانشیمی بافت چربی انسانی به سلول های کندروسیت می باشد. بدین منظور سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی انسانی افراد سالم توسط کلاژناز نوع I جداسازی و کشت داده شدند. سپس این سلولها در بستر آلژینات با استفاده از اسید اسکوربیک و TGF-β1 به کندروسیت تمایز داده شدند. توانایی بستر آلژینات در تولید سلول های کندروسیت براساس بیان مارکرهای مولکولی مانند کلاژن نوع II به روش RT-PCR و همچنین بیان پروتئوگلیکان های سولفاته به روش رنگ آمیزی Alcian Blue انجام گرفت. رنگ آمیزی ایمونوشیمی با آنتی بادی بر علیه Vimentin نشانگر بالای 95٪ از سلولهای بنیادین مزانشیمی بود. در رنگ آمیزی Alcian Blue درصد سلولهای رنگ شده در سلولهای کنترل و سلولهای کشت داده شذه در بستر آلژینات به ترتیب در روز سوم ( 4.9 ± 56.5 و 0.7 ± 36.5 % ) و در روز چهاردهم ( 2.8 ± 93 و 2.8 ± 83 %) بود. این یافته ها و نسبتها در روزهای سوم و پنجم از نظر آماری اختلاف معنی دار با هم داشتند. در صد بیان کلاژن نوع II سلولهای کنترل و سلولهای کشت داده شذه در بستر آلژینات به ترتیب در روز سوم ( 5 ± 70 و 4.5 ± 43 % ) و در روز چهاردهم ( 1.4 ± 77 و 2.8 ± 54 %) نسبت به بیان ژن GAPDH میباشد. بطور کلی نتایج حاصل کاربری سیستم آلژینات را در مهنسی بافت برای تولید کندروسیت پیشنهاد می کند.